پاسخ روشن است، سینمای شاهنشاهی به اقتضای وضعیت فرهنگی و اجتماعی حاکم بر آن روز در خدمت ترویج فساد، فحشا و به تعبیری دیگر تمدن بزرگ شاهنشاهی و در واقع فرهنگ آمریکایی و اسرائیلی بود. بدیهی است کارگردان، بازیگر و تهیه کننده و هر عامل دیگری در تحقق این هدف شوم مؤثرند و اتفاقا ًدو بازیگر ذکر شده در برنامه، نقش آفرینی عمده ای در ترویج بی حیایی و بی غیریتی و فاصله گرفتن جامعه از مبانی دینی و اخلاقی داشتند.
 

حال چگونه پس از گذشت سه دهه باشکوه از پیروزی انقلاب اسلامی سیمای جمهوری اسلامی و هنرمندان برجسته نظام به جای تقدیر و تجلیل از هنرمندان اصیل و ارزشی انقلاب، اعتبار و انرژی خود و امکانات بیت المال را به خدمت می گیرند تا از امثال وثوقی و فردین با کارنامه های آنچنانی تجلیل شود؟

هرچند واژه فرهنگ جزء اندک واژه هایی است که هر کسی به فراخور ذهنیت، ظرفیت و استعداد خویش مفهومی از آن برداشت می کند اما قطعاً مفهومی که آقای عرب نیا و به تبع آن آقای جیرانی مطرح کردند مفهوم اصیل و ارزشی آن نیست چگونه می‌شود افرادی مانند فردین و وثوقی دارای شخصیت فرهنگی باشند و این جنبه شخصیتی در مورد تکریم قرار گیرد و به تعبیر آقای عرب نیا به رفتارهای سیاسی آنان کاری نداشته باشیم؟ به فرض اینکه این سخن صحیح باشد با رفتارهای خلاف اخلاق آنان چه باید کرد؟ با غوطه ور شدن آنها در فساد و فحشا و بی بندوباری چه باید کرد؟ آیا می توانیم اخلاق را از فرهنگ منفّک کنیم ؟ آیا آداب و رسوم، رفتار، گفتار، سنت ها و .... جزء عناصر فرهنگی نیستند، اگر هستند دو بازیگر سینمای قبل از انقلاب در خدمت چه نوع فرهنگی بوده و عناصر شکل دهنده فرهنگ طاغوتی چه چیزهایی بود؟ و اگر انقلاب اسلامی نفی فرهنگ طاغوتی بود چگونه بعد از سه دهه، عناصر به اصطلاح فرهنگی رژیم فرهنگ طاغوتی مورد تجلیل قرار می گیرند؟

به تعبیر امام راحل(ره) و مقام معظم رهبری هنر اصیل و ناب باید صیقل دهنده جان و دل به سمت و سوی تعبّد و پالایش روح و روان از زذائل و مفاسد باشد، با این وصف افراد مذکور جدا از این که فرهنگی نیستند، هنرمند هم به حساب نمی ‌آیند و هنری که در خدمت مطامع شیطانی و هوسهای نفسانی باشد هنر نیست. .

در نگاه ارزشی، فرهنگ متأثر از اعتقادات و اخلاقیات و مبتنی بر آموزه های شرعی و موازین اسلامی است و هر اقدام و رفتاری که با اصول اسلام و نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران مغایرت داشته باشد هرچند در پوشش فعالیت فرهنگی باشد اما اقدامی کاملاً تخریبی و ضد فرهنگی است. بنابراین توجه داشته باشیم فرهنگ ما ریشه در دیانت دارد و دیانت با التزام عملی به آموزه های دینی و معیارهای شرعی و اخلاقی محقق می شود.

منبع: خبرگزاری مهر